คริสเตียน พูลิซิช นักเตะของเอซี มิลาน ได้แบ่งปันเรื่องราวสนุกๆ ในห้องแต่งตัวของสโมสร รวมถึงวิธีการที่ ลูก้า โมดริช “ข้ามขั้นตอน” การรับน้องเข้าทีม และเผยถึงนิสัยส่วนตัวที่เป็นคนเก็บตัว รวมถึงทัศนคติที่มีต่อสื่อ

มีเรื่องเล่าสนุกๆ เกี่ยวกับ โมดริช ที่เอซี มิลาน คือตอนที่เขาย้ายมาร่วมทีม เขาไม่ต้องผ่านพิธีรับน้อง เขาตัดสินใจไม่ทำ แต่ซื้อ iPhone ให้พวกคุณทุกคนแทน สื่อรายงานแบบนั้น

“ผมไม่รู้เลยว่าเรื่องนั้นหลุดออกไป”

มันเป็นเรื่องจริงไหม

“ใช่ครับ คือผมไม่รู้ว่าควรยืนยันเรื่องนี้ดีไหม แต่ผมคิดว่าใช่”

ปกติขั้นตอนคืออะไร

“คุณต้องยืนร้องเพลงต่อหน้าทีม เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นทั่วโลก เป็นสิ่งที่ต้องทำในวงการฟุตบอล คุณต้องไปร้องเพลงต่อหน้าทุกคน… เป็นพิธีรับน้อง แต่พอคุณเป็นโมดริช มีบัลลงดอร์และแชมป์ยูฟ่า แชมเปียนส์ลีกหลายสมัย คุณก็สามารถข้ามขั้นตอนนั้นไปได้ และเราก็ปฏิเสธ iPhone ใหม่ไม่ได้ด้วย”

แล้วเพลงที่คุณร้องคือเพลงอะไร

“โอ้ น่าอายมาก ตอนที่ผมมา ผมร้องเพลง ‘Party in the USA’ ของ Miley Cyrus ผมคิดว่ามันเข้ากับบรรยากาศดี”

เป็นเพลงที่คุณเคยร้องที่ดอร์ทมุนด์หรือเชลซีด้วยไหม

“ผมร้องเพลงอะไรนะ ผมคิดว่าที่เชลซีผมก็ทำอะไรคล้ายๆ กัน ผมร้องเพลงเดิมไหม ผมจำไม่ได้แล้ว ผมอาจจะร้องเพลงคล้ายๆ กัน ผมจำไม่ได้”

คุณรู้สึกอย่างไรในตอนนั้น

“มันเป็นช่วงเวลาที่แย่ที่สุดในโลก แต่พูดตามตรงสิ่งที่แย่กว่านั้นคือการที่ผมนั่งที่โต๊ะและมองดูคนอื่นอย่างพวกเด็กๆ ขึ้นไปร้องเพลง ผมเกลียดความรู้สึกนั้นมากกว่า เหมือนบางคนก็ชอบนะ พวกเขาก็หัวเราะ แต่คนที่ร้องเพลงพวกเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก พวกเขาประหม่ามากจนทำให้ผมรู้สึกกระอักกระอ่วน ผมคิดในใจว่า ‘เพื่อนๆ ให้กำลังใจหน่อย’ เหมือนเขาจะ ‘ไม่ พวกเรา เราต้องรีบ’ ผมพยายามปรบมือให้พวกเขาจบให้เร็วที่สุด”

คุณเคยเห็นใครที่สนุกกับช่วงเวลานั้นจริงๆ ไหม

“ผมเคยเห็นครับ คือผมเคยเห็นการแสดงที่น่าทึ่ง และผมก็เคยเห็นคนที่แทบจะพังไปเลยด้วย คนที่ดีที่สุด… ลองคิดดูว่าใครแสดงได้ดีเป็นพิเศษ ผมจะบอกว่าที่เชลซี เรามีนักกายภาพบำบัดคนหนึ่งชื่อ บิลลี่ เขาทำเหมือนเป็นพิธีกร ดังนั้นเขาจะแต่งตัวเต็มที่ เช่น ผมจำได้ว่าถ้ามีนักเตะอาร์เจนตินามาร่วมทีม เขาจะแต่งชุดเหมือนชุดประจำชาติของพวกเขา แล้วให้พวกเขายืนขึ้นร้องเพลง ดังนั้นมันเป็นวัฒนธรรมที่บ้าคลั่งที่นั่น และเขาเหมือนเป็นผู้นำ นั่นเป็นความทรงจำที่ดีที่สุดของผมเกี่ยวกับพิธีรับน้อง”

เกี่ยวกับเป้าหมายส่วนตัว คุณตั้งไว้ก่อนเริ่มฤดูกาลไหม

“ใช่ครับ ผมคิดว่าส่วนใหญ่ก็เหมือนที่คุณพูด พวกกองหน้าหรืออะไรทำนองนั้น มันอาจจะเป็นเรื่องส่วนตัวมากกว่า และสำหรับผมก็เป็นแบบนั้น ผมจะไม่เปิดเผยเป้าหมายส่วนตัวที่ชัดเจนของผมเด็ดขาด”

ทำไมล่ะ

“ผมไม่ทำ เพราะมันไม่จำเป็นหรอกครับ ความกดดันที่เรามีอยู่แล้วก็มากพอแล้ว ผมคิดว่าไม่จำเป็นต้องเพิ่มความกดดันอื่นๆ เข้าไปอีก ผู้คนไม่รู้ว่าพวกเรากดดันตัวเองมากแค่ไหน ผมคิดว่าในหลายๆ ด้าน ผมเรียกร้องจากตัวเองสูงมาก ผมมั่นใจว่านักฟุตบอลอาชีพชั้นนำทุกคนก็เป็นแบบนั้น และแฟนๆ พวกเขารู้ไหมว่าเราไม่ได้ไม่แคร์นะ แต่พวกเขาอาจจะคิดว่าเราไม่ได้แคร์มากเท่าที่พวกเขาแคร์ แต่มันไม่จริงเลย เราแคร์มากๆ”

คุณมีบุคลิกแบบไหนในห้องแต่งตัว คุณเป็นคนช่างพูดไหม

“ผมไม่พูดว่าผมเป็นคนช่างพูดมากๆ ผมคิดว่าผมเป็นคนเก็บตัวอย่างแน่นอน เป็นบุคลิกที่เงียบกว่าในทีม อืม ผมคิดว่าผมเป็นแบบนี้มาตลอด ผมหมายถึง ตลอดชีวิตการเป็นนักฟุตบอลอาชีพของผม เอ่อ คนส่วนใหญ่จะบอกคุณแบบนั้น คุณอาจจะเห็นได้ในสารคดีด้วย พวกเขาทำให้ผมดูเหมือนคนงี่เง่าในตอนแรก”

คุณหมายถึงอะไร

“ไม่ ผมหมายถึง พวกเขาทำให้ผมดูเป็นคนเงียบๆ ที่น่าอึดอัด ใช่ครับ อาจจะแค่รู้สึกแบบนั้นเมื่อดูตัวเอง”

คุณมองสื่ออย่างไร คุณไม่เชื่อใจสื่อหรือเปล่า

“อืม ผมหมายถึง ผมเดาว่าในบางแง่มุมก็ใช่นะ แต่ก็ไม่จำเป็นว่าผมจะไม่เชื่อใจพวกเขา เพียงแค่ผมไม่อยากเพิ่มเสียงรบกวนใดๆ เข้ามาอีกรอบตัวผมในทุกเรื่องอย่างที่ผมบอกไป อืม แต่สำหรับผม ผมคิดว่าบุคลิกบางอย่างก็แตกต่างกัน บางคนสบายๆ กว่ามาก คุณรู้ไหม เป็นกันเองกว่า และสามารถแบ่งปันเรื่องราวชีวิตของพวกเขาได้มากกว่า และนั่นก็ไม่เป็นไร พวกเขาสนุกกับมัน อืม ผมเป็นคนตรงกันข้ามอย่างแน่นอน ผมชอบที่จะค่อนข้างเป็นส่วนตัวในสถานการณ์ส่วนใหญ่ นั่นเป็นเพียงการตัดสินใจส่วนตัว เป็นวิธีที่ผมชอบใช้ชีวิต และผมไม่ดูโซเชียลมีเดียหรืออะไรพวกนั้นมากนัก”

คุณไม่ดูเลยจริงๆ เหรอ

“คือคุณก็เห็นอะไรบ้างแหละ ผมมี iPhone คุณเห็นข่าว คุณเห็นบางสิ่งบางอย่าง แต่คุณรู้ไหม สำหรับเราแล้ว การลบแอปโซเชียลมีเดียทั้งหมดออกจากโทรศัพท์มันง่ายกว่ามาก เพื่อที่ผมจะได้ไม่ต้องเข้าไปดูมันตลอดทั้งวัน สำหรับเรามันง่ายกว่า เพราะน่าเสียดายที่สิ่งที่เป็นลบในนั้นมันมีมากกว่าสิ่งที่เป็นบวกมาก”

คุณเป็นคนรักความเป็นส่วนตัวมาก ทำไมถึงตัดสินใจทำสารคดี

“ใช่ครับ คุณรู้ไหม ผมถามตัวเองคำถามนี้อยู่เสมอ ทำไมผมถึงทำแบบนี้ แต่ก็ไม่ได้แย่เท่าที่ผมคิดนะ และผมก็มีเพื่อนสนิทคนหนึ่งที่ร่วมงานโปรเจกต์นี้กับผม เขาทำหน้าที่ถ่ายทำเยอะมาก ซึ่งช่วยได้มาก มันไม่เหมือนกับที่ผมตั้งใจไว้ว่า คุณรู้ไหม มันไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการ ผมไม่ต้องการทีมงานถ่ายทำขนาดใหญ่มาตามติดผมตลอดเวลา อืม แต่ในขณะเดียวกัน การเปิดใจสำหรับผมมันยังเป็นเรื่องยากมากๆ อืม ผมรู้สึกว่านั่นเป็นเวลาที่ดีมากๆ คุณรู้ไหม ก่อนฟุตบอลโลก เพื่อให้ผู้คนรู้จักผมมากขึ้นอีกหน่อย และหวังว่ามันจะสร้างแรงบันดาลใจให้กับเด็กๆ ในประเทศ ผมหวังว่ามันจะทำได้ แต่สำหรับผมมันยากแน่นอน มีช่วงเวลาที่ยากลำบาก แต่การได้แบ่งปันความรู้สึกที่แท้จริงของผมตลอดอาชีพการงานของผม ผมคิดว่านั่นอาจเป็นเรื่องยากสำหรับผม”

ดังนั้นคุณจึงไม่คุ้นเคยกับการเปิดใจต่อสื่อ

“ใช่ครับ โดยเฉพาะกับสื่อ กับผู้คน ผมเข้าใจว่าหลายคนชอบดูสิ่งนั้น นั่นคือเหตุผลที่ผมพยายามเปิดใจให้มากขึ้นหน่อย แต่สำหรับผมมันยาก ผมเก็บความคิดและความกดดันต่างๆ ไว้ข้างใน และจัดการมันภายในตัว บางทีก็ดี บางทีก็ไม่ดี แต่นั่นคือวิธีที่ผมเป็น”

คุณดูสารคดีทั้งหมดไหม

“บางครั้งผมก็ดูยาก แต่ผมก็ดูส่วนใหญ่ และผมก็ผ่านมันไปได้ส่วนใหญ่”

ดูยากเพราะพวกเขาพูดถึงเรื่องที่คุณไม่สบายใจหรือเปล่า

“ผมคิดว่าใช่ ผมคิดว่าแค่หัวข้อและเรื่องราวที่ยากลำบากบางอย่างที่ผมเคยผ่านมา ในตอนแรกที่คุณดู ผมก็จะคิดว่า โอ้พระเจ้า พวกเขาไม่ได้แสดงภาพผมในแง่ลบเลยนะ อืม แต่ผมแค่… มันยากสำหรับผม มันคือการย้อนไปดูบางสิ่งที่ตอนนั้นไม่สบายใจ และผมหมายถึง ผมไม่รู้ว่าคุณจะรู้สึกแบบนั้นไหม แต่การได้ยินเสียงตัวเองพูดตลอดเวลาก็ไม่ใช่สิ่งที่ผมชอบ ผมไม่ชอบมันเลย”

คุณให้ความสำคัญกับการสร้างแรงบันดาลใจให้คนอื่นมากแค่ไหน

“จริงๆ แล้วนั่นคือหนึ่งในแรงจูงใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของผม คือการ… ผลักดันกีฬาฟุตบอลในสหรัฐอเมริกา และโดยเฉพาะอย่างยิ่งการสร้างแรงบันดาลใจให้กับคนรุ่นต่อไป ผมหมายถึง อย่างที่เราคุยกัน มีนักเตะชาวอเมริกันไปเล่นในยุโรป และสามารถมองใครสักคนที่กำลังทำสิ่งที่น่าทึ่งอยู่ ผมคิดว่าสิ่งนี้ผลักดันผมอย่างมากให้อยากทำเช่นนั้น อยากเก่งขึ้น อยากเชื่อและเห็นว่า โอเค เขาทำได้ คุณรู้ไหม ฉันก็ทำได้ ผมหวังว่าบางคนได้ดูผมเล่นและอาจจะคิดแบบนั้นเหมือนกัน ตอนนี้มีสารคดีแล้ว พวกเขาจะเข้าใจ คุณรู้ไหม กระบวนการคิดตลอดอาชีพการงานของผม ผมหวังว่ามันจะสร้างแรงบันดาลใจให้คนจำนวนมาก คุณรู้ไหม ทั่วโลก และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเด็กๆ ในอเมริกา เพราะมันคือชีวิตและการเดินทางที่น่าทึ่งที่ผมได้มี ผมหวังว่า คุณรู้ไหม ผู้คนจะเห็นสิ่งนั้น”